آنــقـَــدر کــه
دنـیـــــا بـایـد چتـــر بر سـَرش بگیـــرد
بـا احـتـیــــاط مـرا ورق بِـزند …..
آنــقـَــدر کــه
دنـیـــــا بـایـد چتـــر بر سـَرش بگیـــرد
بـا احـتـیــــاط مـرا ورق بِـزند …..
خدايا امروز را مهمان من باش...يک فنجان قهوه تلخ...وقتش رسيده طمع دنيايت را بداني!...
گول دنیا را مخور......!!
ماهیان شهر ما از کوسه ها وحشی ترند
بره های این حوالی گرگ ها را میدرند
سایه از سایه هراسان در میان کوچه ها
زنده ها هم آبروی مردگان را میبرند
می پرند از سرم دسته دسته پروانه ها ... پر بودم عمری، از پروانه هایی که شمعی برای طواف پیدا نکردند... پیشاپیش برای پروانه ها فاتحه ای بخوانید... بیرون سرم خیلی دوام نمی آورند... سرد است...
پروانه
دیوانه
قافیه
حاشیه
مگذار كه دست و دلم رو شود، می شود؟
"دلم یك آسمان پرواز می خواهد چونان جسدی كه خویش را می بیند."
خـــــــــندیدن خـــــــوب است!
قهقهــــــــــــه عـــــــــالیست!
گـــریســـتن ادم را آرام میکند....!
امـــــــــــــا
لعــــــــــــنت بر بــــــــــغـــــض.....!
اســــم قاشق را گذاشتی قـــــــطار.... هواپیما.....کشتی....
تا یک لقمه بیشتر بخورم!
یــــــــادت هست مـــــــــادر؟!
شدی خلبان....ملوان....راننده....میگفتی بخور تا بزرگ شی....!
و من عادت کرده ام که هر چیزی را بدون اینکه دوست داشته باشم
قــــــــورت بدهم!
حـــــــــتی بــــــــغــــــــض های نترکیده ام را.....!!!
ثبــــت احــــوال همه چیــــز را در شــناسنامه ام ثــبت کرده جـــــز احــــوالم را.....!
آنقــَــــدر به مــَـــــردُمان این زَمـــــــــانه بــــی اعـــتمادَم....
کـــــه میـــــــتَرسَم هـَـــــــرگاه از شـــــــــادی ،
بـــــــــه هَــــــوا بپَــــــــرم....
زَمـــــــیــــــن را از زیـــــــر پـــــایَم بکشـــــــــند....!!!
نــــه کسی حــــــالـــم را میپرسد....
نـــــه کسی هـــــــوایم را دارد....!
عیـــــب نــــدارد....
ســـالهـــاست بـــــه ایـــن زنــــدگــی عـــــادت کــــــرده ام....
آشـــــناهایم: غــــریــبه هایی هـــــســـتند....
کــــه تنها اسمشان را میدانم...!!!
نمی دانم اشکال از کجاست ؟!
از صبر ................................؟!
یا کاسه .............................؟!
این روزها زیاد لبریز می شوم ....!